Stress??? Haruslah....

Anda stress? Bila pagi2 dtg keje seawal 7.30 pg (padahal anda masuk keje kul 8.30 pg), dan anda menerima panggilan bertalu2 tanpa henti bertanyakan itu ini (berkenaan keje). Anda mencuba sedaya mungkin memenuhi keprluan pihak sana, tp anda b'terusan disoal segala bagai bentuk soalan. Haruslah...

Anda stress? Bila anda diminta melakukan keje2 bos anda lagaknye spt anda serba tau ttg keje mereka. Anda disuruh melakukannye dgn segera kerana bos anda tidak b'kesempatan melakukannye. Ayat yg x boleh anda blah bila m'dgrnye 'Buat hari ni juga ye!'. Tak cukup dgn itu, anda menerima kiriman emel tanda betapa 'SYG'nye bos anda kpd anda dgn isinye begini 'Sila print...bla...bla...bla...SEGERA!'. Perghhhh! Menyirap beb...x cukup lg tu, bos anda dtg ke work station anda (sambil m'bw sgl bentuk dok./ fail di tgn) dan meletakkannya di meja anda yg sudah begitu sarat dgn benda2 lain (sikit masa lg rasanye runtuh meja ni). Dialog seterusnye dr bos anda 'Tgk mail ye, pastu buat ini, ini dan ini SEGERA'...Owh! Haruslah...

Anda stress? Bila bos anda yg lain meninggalkan keje2nye kpd anda, kemudian seolah2 m'hrpkan anda selesaikannye shingga dia hbis bercuti. Untk menyatakan rasa 'SYG'nye juga kpd anda, dia langsung tidak m'bls SMS apatah lg m'jwb panggilan anda ketika anda perlu m'dapatkan kepastian ttg keje2 yg ditinggalkan. Seolah2 anda m'ganggu hari cutinye.OMG! OMG! Hey! Anda dah minta bantuan org utk buat keje anda, tp anda 'b'lagak' mcm ni? Grrrrr!!!! Haruslah...

Stress x? Haruslah stress! Skrg, anda tau betapa perlunye anda 'BERFIKIR SEPERTI BOS' kerana bos anda x mungkin 'BERFIKIR SEPERTI PEKERJA'.

Hari Paling Indah

PERKAHWINAN. Itu hari plg INDAH dlm hidup. Itu juga yg terjadi pada tarikh 28 Mei 2011 lps. Bkn sy yg kahwin (dah kahwin pun,mn boleh dah...huhu) tapi kwn sy di zaman sekolah menengah dulu.

Kwn sy sgt cantik pd hari itu. Bertemakan warna biru ala turquoise (errr...tul ke eja camni?), majlis tersebut sgt indah! Owh, terkenang jap hari bahagia yg pnh sy lalui November tahun lps :). Gembira sgt dpt p majlis ni wlupun pada awalnye hampir x dpt dtg :(. Duk pk2, nak balik ke x, nak balik ke x?...Pukul 5.00 pg (pd hari b'langsungnye majlis ps'sandingan), sy terjaga dek bunyi alarm. Sy pndg suami di sebelah yg di ulit lena. Sy kejutkan dia, bgtau dia 'Abg, sy nak balik kg...sy nk p majlis mus...Jom balik!' (dgn suara ala2 merayu+wat2 sedey gitu). En. Suami pun terpisat2 membuka mata sblm berkata 'Hmmm...g la mandi, kita balik'. Senyum. Yes!Sy senyum dan terus bangun utk mandi. Pukul 6 pg, kami bertolak pulang ke kampung...yeayyy!

Owh, berbalik pd citer majlis tu. X ramai kwn2 kami yg dtg. Hanya ada Sue, Wa, Zana dan Hissan selain sy dan suami (suami sy adalah kwn skolah jugak...huhu). Dah lama x jumpe Hissan dan Zana. Rindunyerrr....sebak lak dlm diam. Part plg menyentuh hati, bila bapa kpd pengantin perempuan bersalaman memberi restu kpd kedua anak mnantunye...owh! Itu buat sy hampir menangis. Ibu pengantin perempuan baru sahaja PERGI, tgk wajah si ayah...sy berfikir sendiri 'Bertuahnye aku kerana masih m'punyai ibu bapa di dunia ni'.

Sy sgt2 gembira pada hari tu, dpt bertemu kwn2...itu RAHMAT dari ALLAH SWT. Alhamdulillah. Buat teman sy yg baru naik pelamin 'SELAMAT PENGANTIN BARU. SEMOGA KEKAL BAHAGIA KE AKHIR HAYAT...AMIN'. Kita sama2 menongkah hidup ni dgn langkah baru...moga bahagia sentiasa milik kita. Buat kwn2...Sy nk ckp ini 'SAYA SAYANGKAN KAMU!!!'.